Rehabilitacja neurologiczna

Fizjoterapia neurologiczna jest dziedziną fizjoterapii, która specjalizuje się w diagnozowaniu, leczeniu i rehabilitacji osób z zaburzeniami neurologicznymi. Zaburzenia te mogą być spowodowane urazami mózgu, udarami, pourazowymi uszkodzeniami rdzenia kręgowego, stwardnieniem rozsianym, chorobą Parkinsona, neuropatią czy porażeniem mózgowym. Fizjoterapia neurologiczna ma na celu przywrócenie lub poprawę funkcji motorycznych, równowagi, koordynacji i jakości życia pacjentów.

Fizjoterapeuci neurologiczni wykorzystują różnorodne techniki i metody terapeutyczne dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Oto kilka z nich:

1. Ćwiczenia terapeutyczne: Terapeuci tworzą programy ćwiczeń dostosowane do pacjenta, uwzględniając jego umiejętności i cele terapeutyczne. Ćwiczenia mogą obejmować wzmocnienie mięśni, poprawę równowagi, koordynacji ruchowej, zwiększenie zakresu ruchu oraz poprawę funkcji motorycznych.
2. Mobilizacje i manipulacje: techniki manualne, takie jak mobilizacje stawów, rozluźnianie tkanek miękkich, manipulacje czy mobilizacje nerwów, są stosowane w celu przywrócenia prawidłowego zakresu ruchu, zmniejszenia napięcia mięśniowego i poprawie funkcji neurologicznych.
3. Terapia zajęciowa: W ramach fizjoterapii neurologicznej może być wykorzystywana terapia zajęciowa, która polega na wykonywaniu różnorodnych czynności, takich jak ćwiczenia manualne, gry, prace manualne czy trening umiejętności dnia codziennego. Terapia zajęciowa ma na celu rozwijanie umiejętności poznawczych, motorycznych, percepcyjnych i społecznych.
4. Trening równowagi i koordynacji: Fizjoterapeuci skupiają się na poprawie równowagi i koordynacji ruchowej pacjentów. Wykorzystują specjalne ćwiczenia, takie jak stanie na jednej nodze, chodzenie po niestabilnych powierzchniach, ćwiczenia równoważne i inne
5. PNF: skupia się na wykorzystaniu naturalnych wzorców ruchowych i neuroplastyczności układu nerwowo-mięśniowego w celu zwiększenia siły, zakresu ruchu, koordynacji i kontroli ruchów. PNF opiera się na założeniu, że nasz układ nerwowy i mięśniowy są ze sobą połączone i wzajemnie wpływają na siebie. Metoda ta wykorzystuje bodźce proprioceptywne, czyli informacje pochodzące z receptorów proprioceptywnych w mięśniach, stawach i więzadłach, które informują nasz mózg o położeniu, napięciu i ruchu naszego ciała.